carmojhi codjowaedje) [v.s.c.]

1. tchamossî et pouri pår. Cwand dj' ans drovou l' boesse, li dorêye esteut carmojheye. F. gâter, se décomposer.

2. si distrure dins on tonea sins air, et dner di l' alcol. C' est lu k' a ahivé li vegne, k' end a rascodou les roejhins, k' els a stoirdou et les fé carmojhi po fé do vén (L. Mahin). F. fermenter.

Etimolodjeye: viebe "mojhi" (tchamossî), refoircixhante betchete car-.