castård, caståde

1. [o.f.n. & addj., todi padrî] foirt ome, foite feme. C' est ene caståre, saiss, ci Lara la. La on fameus castår ! C' est on grand castård, mins il est djinti avou tolmonde (ramexhné pa M. Francard). F. costaud, vigoureux.

2. sitocaesse, tot djåzant d' ene sacwè. C' est lu k' fwait l' beton; c' est do castår ! Ça n' pout må d' bodjî : ça est castår. Loukîz a: mastoke.F. solide, robuste.

Etimolodjeye: calcaedje do francès d' Beldjike "castard", forcoridjaedje do mot francès "costaud", rissintou come on mot avou l' cawete walone "-åd" (come rinåd => "renard").