castård u castår, caståde 1. [o.f.n. & addj., todi padrî] foirt ome, foite feme. C' est ene caståre, saiss, ci Lara la. La on fameus castår ! C' est on grand castård, mins il est djinti avou tolmonde ([[ramexhné pa M. Francard]]). F. costaud, vigoureux. 2. [[Motî:sitocaesse|sitocaesse]], tot djåzant d' ene sacwè. C' est lu k' fwait l' beton; c' est do castår ! Ça n' pout må d' bodjî : ça est castår. Loukîz a: [[Motî:mastoke 2|mastoke]].F. solide, robuste. Etimolodjeye: calcaedje do [[francès d' Walonreye|francès d' Beldjike]] "castard", [[forcoridjaedje]] do mot francès "costaud", rissintou come on mot avou l' [[cawete -åd|cawete walone "-åd"]] (come [[Motî:rinåd|rinåd]] => "renard").