cawe [f.n.]
1. organe ki s' fwait sol coron del schene des biesses ås tetes, crålantès biesses, sacwantès glumiantès biesses eyet les pexhons. F. queue.
2. mantche (d' ene usteye). Loukîz a téncawe. F. queue, manche. >> Cawe del Paile: no d' ene plaece di Mouhagne.
3. (måhonteus) vé. On dit eto: boulome, vedje, kekete, kete. F. queue, vit, pénis.
4. coron. F. extrémité, fin. >> Cawe d' ene walêye: dierinnès gotes d' ene walêye, sovint pus grosses, mins ki s' djokèt bénrade. >> Cawe do bwès, Cawe del paile: no di sacwantès plaeces del Walonreye.
5. houbonde. Ratindoz ene cawe. (J. Coppens). On dit eto : ene miete. F. moment.
| cawea [o.n.]
1. (v.v.m) pailon di scroufier, wice k' on emantchive ene cawe di bwès, po n' si nén broûler. fé rosti des cretons e cawea (ramexhné pa J.Haust).
2. persounaedje avou on fås-vizaedje do cwarmea d' Vervî, ki shuvèt, e cawêye, les djins.
Disfondowes: cawê, cowê.
| cawea-lamea [mot-criya] criyaedje ki les efants fjhèt cwand arivèt les "caweas" do cwarmea d' Vervî.
Disfondowes: cowê-lamê.
| cawri [o.n.] boket del tchå do boû, li cou, li bas del screne, eyet li hôt des pates di drî. F. culotte de bœuf.
| cawet [o.n.]
1. (v.v.m) li diale (li ci k' a-st ene cawe).
2. arnåjhe efant ki fwait tofer des biestreyes et s' kidure come on diale.
3. cawea (pailon avou ene cawe).
| cawtêye [f.n.] li contnou d' on cawet (pailon).
| cawon [o.n.]
1. pitite cawe.
2. burton (çou ki dmeure d' on mimbe amputé).
| cawter [v.s.c.]
1. (mot d' djouweu d' biyård) poûssî d' on seu côp deus boles ki sont foirt près ene di l' ôte. F. queuter.
2. cotyî, baligander. F. baguenauder.
| cawyî 2 [v.s.c.]
1. fé aler l' cawe (po ene vatche). Sorcoinrece Frantchimont.
2. cawyî dins: prinde ene pitite cawêye avou on kilî. Dji caweye dins l' boure. (ramexhné pa Gilliard).
| cawêye [f.n.]
1. shûte di djins, di biesses, di sacwès, ene pa drî l' ôte. F. queue.
2. (mot d' éndjolisse) bouyes a fé (pa on programe). F. queue.
3. (mot d' houyeu) forcoûtche. F. queuwée.
4. pitite cwantité, ene miete. Ene cawêye di boure, di frumint.
| caweye [f.n.] les deus foxhales di tchaeke costé del cawe do boû. Sorcoinrece Frantchimont, Soûme.
| cawire [f.n.]
1. pîce do haernixhmint do tchvå: longue cingue di cur, ki s' ridobele padrî, ki court sol schene do dos, atelêye å gorea pa dvant, et après l' cawe do tchvå padrî. C' est l' cawire ki tént eshonne totes les pîces do harnitchmint. F. coupière.
2. mantche do violon, violoncele, evnd.
| cawiron [o.n.] blouke al fén del cawire, wice k' on passe li cawe divins.
| cawisse [o.n.] fouyaedje (des plantes a crompires, evnd).
Disfondowes: cowisse. Sorcoinrece Djoupeye.
Parintêye :
Mots d' aplacaedje: