cawete [f.n.]
1. pitite cawe, boket d' cawe.
2. longowe metche di tchveas, loyeye. F. extension.
3. plate laecete, copurade d' on vantrin. F. cordon. >> on grand dvantrin sins cawetes: onk ki creye, ki manceye, ki s' vante, mins ki n' est capåbe di rén. F. grande gueule.
4. (mot d' linwincieus) pitit atrocla di letes ki s' vént agritchî pa drî on bodje po ndè candjî l' sinse. F. suffixe. rl: betchete, sititchete.
5. (mot d' éndjolisse) troke di kékès letes al fén d' on no d' fitchî, sovint après on pont, ki siervèt a-z idintifyî li sôre di fitchî. Les fitchîs d' imådjes ont sovint li cawete .gif, .jpg ou .png. F. extension.
6. (mot d' pexheu) pitite anweye. F. anguille juvénile.
7. (mot d' houyeu) pårteye do cåbe k' est aloyeye al cadje, eneviè l' pårteye nén aloyeye (l' elevaedje). rakeuze li coide al cawete (ramexhné pa J.Haust). F. bout de cable.
8. cawisse (fouyaedje des crompires, petråles, evnd). Il a stî dner les cawetes ås pourceas. F. feuille, fane.
Etimolodjeye: bodje cawe, cawete -ete.