cawyea [o.n.] 1. grosse ronde pire. I djouwént a piter dins des cawyeas. F. caillou. 2. pire, di tolminme ké cogne. Les voyes ki nos shuvéns n' estént vormint nén fwaites po des aprindisses: sovint a trôs et a trawes, télfeye covietes di cawyeas ou d' broûlî (Y. Gendarme). L' moirtî tot frisse, vicant brouwea Ki dene li veye a des cawyeas; Pire après pire, l' usteye al mwin, L' maçon tramteye, l' ouy sol coirdea (J. Docquier). Disfondowes: cawya, cawyê, caywê ; Vîs scrijhas: cailheweau (1250). Etimolodjeye: bodje gayel "cay" (coyon), erî-rfwaite cawete gayele "-wo", ricoprinjhe come li cawete latene "-ellum" (-ea); pu ribetchfessaedje des dmeyès cossounes YW => WY, dizo assaetchance di cawe, 1250. | cawyåd u cayåd [o.n.] cawyea. C' est come si vos pitrîz dins on cayåd et l' waitî berôler sins saweur wice (E. Gilliard). Li plaece del fåde diveut-z esse bén prôpe, sins raecinêyes et sins cawyåds (G. Lucy). F. caillou. >> Cayåds d' aiwe: ramexhnêye di powinmes da Djôr Smal. >> blanc cayåd: blanke pire, foirt deure, k' on trovéve dins les bwès, et k' on meteut po rabeazi les aireyes di fleurs, evnd. F. quartz blanc. Disfondowes: cayaud, ("cayô"), cayâd, cayoûd. Etimolodjeye: bodje walon "cawy-" (cawyea), cawete -åd, avou assaetchance del cawete -ea, dizo fôme picåde -iô, u francesse -eau. | cawyaesse I. [addj.] deur come on cawyea. II. [o.n.] drole d' ome, ene miete tiestou. Leu tchanson fineye, les cawyaesses si metnut el tiesse d' emantchî ene coûsse ås toreas (E. Wartique & E. Thirionet). On dit eto: kekene, zigomår. F. hurluberlu, dur à cuire. Disfondowes: cawyesse, cawyasse. Etimolodjeye: bodje walon "cawy-" (cawyea), cawete -aesse.