cawyî 1 (codjowaedje) [v.s.c.] catourner. Les djindåres voeyént k' i cawyive après l' måjhone; i contént k' c' esteut on voleu. F. tourner, rôder autour de. >> sins cawyî: sins rastrinde, sins tchicter. Di l' ansene, des ecråxhes, tot çou k' vos vloz, li cinsî end aveut metou sins cawyî (C. Bentz). F. sans lésiner.

Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje "cawy-", fé come come on cayô ki berôle.