cayô [o.n.] cawiea, pire. C' est come si vos pitrîz dins on cayô et l' waitî berôler sins saweur wice (E. Gilliard). Li plaece del fåde diveut-z esse bén prôpe, sins raecinêyes et sins cayôs (G. Lucy). F. caillou. >> Cayôs d' aiwe: ramexhnêye di powinmes da Djôr Smal. >> blanc cayô: blanke pire, foirt deure, k' on trovéve dins les bwès, et k' on meteut po rabeazi les aireyes di fleurs, evnd. F. quartz blanc. >> si on pôreut rawè s' côp ° d' cayô !
Etimolodjeye : gayel "cay-" (tiesticure, ronde sacwè)
| cayoe [o.n.] (v.v.m.) plaece avou toplin des cayôs. Loukîz a : peri; piroe. >> So les Cayoes: (la-minme : So les Kèyeus) no d' ene plaece di Mitchroû, e F. Sur les Keyeux.
Etimolodjeye : cawete -oe.
Minme sitok etimolodjike :