cazer [o.n.]
1. coron (coulot d' ovrîs, avou totes les minmès bassès måjhons). Les efants do cazer, ki leus parints escourcixhît, atakît a l' cahouyî a côps d' pires et d' craheas (M. Hicter). F. quartier ouvrier.
2. lodjmint d' sôdårds. Et i ndè raconta, sav', lu, sol cazer, so Spå, so les mwaisses et so les tchvås (A. Lenfant). >> (traitant) cou d' cazer: feme ki va coûtchî avou les sôdårds. >> efant d' cazer: baståd. Li walon, c' est èn efant d' cazer, ki n' est nén so ene djaeye près come les femes do minme no (J.D. Boussart).
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî (avou candjmint d' djinre) do F. caserne.
Disfondowes: cazêr, cazinr. Coinrece Lidje, Hesbaye.