chôgnî (codjowaedje) [v.s.c.] tourner åtoû d' ene djin, po sayî d' saveur çou k' ele pinse, mins sins dire çou k' on vout. Èn vén nén todi chôgnî åtoû d' mi (Massonet). F. comploter.

Etimolodjeye : bodje latén "surdus" (sourdåd), cawete -yî; calké e walon a pårti do gåmès.

| chôgnåd, chôgnåde [o.f.n.]

1. onk (ene) ki n' mostere nén çou k' i (ele) pinse. Loukîz a : laid, toursiveus, fås Djuda, fås Pilåte. F. sournois, fourbe, hypocrite.

2. onk ki brogne toltins, ki n' voet nén voltî les ôtes. Loukîz a : rouspetåd, grigneus, boû d' fagne. F. grognon, râleur.

Etimolodjeye : cawete -åd.