chabli [o.n.] sapén k' a stî råyi al grande air. Les chablis evont todi po on pri d' mizére (L. Mahin). Etimolodjeye: calcaedje do lorin "chablis" (minme sinse), parint avou li cawete -isse do viebe "chabler" (bardôxhî ås djaeyes).

chabli: (poirtrait saetchî pa L. Mahin).