chasse [f.n.] (mot d’ djeu d’ bale)

1. bale k’ arive dins l’ rectingue, et k’ a passé les coides sins tchicter.

2. pont k’ i fåt sayî d’ aveur tot candjant d’ costé. Li chasse est markêye ! >> fote li chasse: a) marker on cwénze. b) (imådjreçmint) fé ene rimostrance a (ene sakî). On lyi a fotou l’ chasse. F. réprimander, donner un coup de semonce.

3. usteye do marxhå, po fé tchôkî les bindaedjes e leu plaece. F. chassoir. >> ronde chasse, cwårêye chasse, plate: diferinnès sôres di chasse.

Etimolodjeye : calcaedje do picård.

Minme sourdant etimolodjike :

• tchesse
• casse

• Dipus d' racsegnes so les chasses å djeu d’ bale