chelin [o.n.] 1. (v.m.) ancyinne manoye di di l' Inglutere, en inglès shilling. Les Inglès ont co ouy ene pîce d' årdjint, ki våt on franc et on cwårt, come li mark d' Almagne: c' est l' shilling ou chelin (N. Lequarré). 2. manoye di l' Otriche disk' e 2001, en almand schilling. Etimolodjeye: Calcaedje riwalonijhî di l' inglès "shilling" (minme sinse); rl a: sikelin.