chrapnel [f.n.] sôre di bombe ki, cwand elle esplôze, espite totavå des tchikes d' acî. Al prumire guere daegnrece, les Almands avént bråmint eployî les chrapnels (L. Mahin).

Etimolodjeye: riwalonijhî di l' inglès. Shrapnel (no d' l' edvinteu).

• Dipus d' racsegnes so les chrapnels