ciedje [o.n.] grande tchandele fwaite avou del cére di moxhe k' on mete dins les eglijhes. Les ciedjes sont estént. Po nozôtes, a Djernitchamp, li tchandleur, c' est cwand k' on va atchté des ciedjes adlé Matî po les fé beni (A. Lenfant). I tént on nukieus baston el droete mwin; l' ôte poite on pezant ciedje (J.P. Dumont). On dit eto: tchandele di cére. F. cierge.. >> beni ciedje: beneye tchandele. F. cierge bénit.. >> ciedje di Påke: ciedje avou toplin des fioriteures, k’ on benit a Påke. Pu, i fwait tchåfer des sôres di gros cwårés clås et les stitchî dins l' bea grand novea ciedje di Påke (A. Henin). F. cierge pascal. >> dressî come on ciedje di Påke: bén droet. Les tchéns d' tchesse, narene a raeze del tere et cawe dresseye come on ciedje di Påke, shuvèt (J.P. Dumont). On dit eto: droet come èn I.

Etimolodjeye

riwalonijhî calcaedje do francès "cierge" (minme sinse).

Disfondowes

cièdje, cière, cièrje.

Sicrijhas ezès motîs

cièrje [E1, S0], franwal di Nivele ; nén dins E2, E21, C1, C9, C100, O0, O4 ^[1] [2]

Hårdêye divintrinne

• Dipus d' racsegnes so les ciedjes

↑ Loukîz al Djivêye des motîs.

↑ dandjreus paszk’ el mot est rwaitî come on francijha.