clawson [o.n.] 1. sôre di spice, come on ptit brun clå k' on s' sieve dins les såces, et k' on pout minme piker dins l' tchå. F. clou de girofle. >> clå d' clawson: clawson. On dit eto: clå d' djirofe 2. clawsonî. Et cwand l' nute monte å raeze des bwès et stinde tot doûcmint s' grand lénçoû, gn a l' sinteu des clawçons ki refaxhe li soû d' ouxh; gn a ene air di tchanson ki trinne avå les voyes (A. Henin). Avou l' doûce sinteur des clawsons, L' amour gruzinéve si tchanson (J. Vrindts). Etimolodjeye: bodje latén clavus (clå), cawete -on.

• Dipus d' racsegnes sol clawson (spice)
• Dipus d' racsegnes sol clawson (bouxhou k' ode bon).