clon [o.n.] (mot d' acleveu) oxhea del hantche d' ene vatche, ki brike foû do coir. F. pointe de la hanche, ilium. >> aveur on clon djus: aveur on clon ki s' a displaké del schene des rins. On dit eto: esse discloné. F. déhanché. >> les clons: tos les oxheas ki tnèt eshonne li schene eyet les pates do drîs. Ene boune biesse di botchreye doet esse lådje di clons (ramexhné pa G. Belleflamme). F. bassin.

Disfondowes: clon, clan, clô.

Etimolodjeye: bodje gayel "clon" (fesse, cawî).

Parintêye:

• ecloneure.
• discloner.

Mot d' aplacaedje :

• cronzoxh.

• Dipus d' racsegnes so les clons d' ene vatche.