clouctrê [o.n.] sôre di ptit crapåd, e sincieus latén Alytes obstetricans, ki fwait des "clouk, clouk", al nute, a l' esté, et ki dmeure dins les vîs meurs. F. crapaud accoucheur. On-z a bon cwand on-z ôt li dign-dign del sounreye del tchapele d' Erlinvå, come cwand on schoûte tchanter les clouctrês al vesprêye (O. Fabry). Disfondowes: clouctrê, clouctré, cloutrê, clouctrin, cloctrê; miersipepieuzmint el notûle ALW 8.63 ey el mape ALW 8.63. Etimolodjeye: viebe "cloucter", cawete -rê (a vey avou l' clouctaedje). | clouctea [o.n.] clouctrê. Disfondowes: clouctê, clouctia, cloucsia, clouctcha. Etimolodjeye: ricoprindaedje del cawete "-rê" e "-ea" avou ristitchî R. | cloukete [f.n.] clouctrê.