clouctrê [o.n.] sôre di ptit crapåd, e sincieus latén Alytes obstetricans, ki fwait des "clouk, clouk", al nute, a l' esté, et ki dmeure dins les vîs meurs. F. crapaud accoucheur. On-z a bon cwand on-z ôt li dign-dign del sounreye del tchapele d' Erlinvå, come cwand on schoûte tchanter les clouctrês al vesprêye (O. Fabry).

Disfondowes: clouctrê, clouctré, cloutrê, clouctrin, cloctrê ; miersipepieuzmint el notûle ALW 8.63 ey el mape ALW 8.63.

Etimolodjeye: viebe "cloucter", cawete -rê (a vey avou l' clouctaedje).

| clouctea [o.n.] clouctrê. >>  Les Cloucteas: la-minme: Cloupia sipotaedje des djins d' Måjhret.

Disfondowes: clouctcha, clouctê, clouctia, cloucsia, cloupia.

Etimolodjeye: cawete -ea.

| cloukete [f.n.] clouctrê.

• Dipus d' racsegnes so les cloucteas