clouctrê [o.n.] sôre di ptit crapåd, e sincieus latén Alytes obstetricans, ki fwait des "clouk, clouk", al nute, a l' esté, et ki dmeure dins les vîs meurs. F. crapaud accoucheur. On-z a bon cwand on-z ôt li dign-dign del sounreye del tchapele d' Erlinvå, come cwand on schoûte tchanter les clouctrês al vesprêye (O. Fabry).
Disfondowes: clouctrê, clouctré, cloutrê, clouctrin, cloctrê ; miersipepieuzmint el notûle ALW 8.63 ey el mape ALW 8.63.
Etimolodjeye: viebe "cloucter", cawete -rê (a vey avou l' clouctaedje).
| clouctea [o.n.] clouctrê. >> Les Cloucteas: la-minme: Cloupia sipotaedje des djins d' Måjhret.
Disfondowes: clouctcha, clouctê, clouctia, cloucsia, cloupia.
Etimolodjeye: cawete -ea.
| cloukete [f.n.] clouctrê.