coûsse [f.n.] 1. lûte po kî çk' irè l' pus rade. Li toirtowe å live: al fén del coûsse Cwè frîz si, come mi, vos poitrîz on pezant covra ? (J. Bily). F. course. 2. voyaedje. C' esteut ene sitoele ki vneut d' fini s' coûsse et k' aveut kiyî l' cir (Guillaume Smal).

Omonimeye coinrece :

• keute (o.n., djonteure, coûsse)

Parintêye :

• escourci, escoûsse.