{{Wiccionaire-motî|cobén}} cobén 2 [adv.] 1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois. 2. [[Motî:lacobén|lacobén]]. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: [[Motî:ureuzmint|ureuzmint]]. Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus adviebes (co + bén). [[Categoreye:Motî]]