codjower (codjowaedje) [v.c.] mete (on viebe) a tos les tins et a totes les djins. F. conjuguer.

Etimolodjeye : bodje djower (disfondowe di djouwer), betchete co- (nén spotchåve), sol tcherpinte di l' espagnol conjugar, 1995.

| codjowaedje [o.n.] metaedje a tos les tins et a totes les djins. F. conjugaison.

| codjowant [addj., padvant] codjowant infinitif (mot d' linwincieus) el croejhete walone, infinitif ki shût ene adjondrece (sovint "et", mins eto "pu" u "u"), eyet metou dirî on codjowé viebe, et ki rote å pus sovint come on codjowaedje å minme tins et al minme djin. F. infinitif substitut.

Etimolodjeye : cawete -ant, 1999.

| codjowoe [o.n.] programe informatike ki codjowe les viebes.

Disfondowes: codjow'wè, codjoweu, codjowoû.

Etimolodjeye : cawete -oe, 2002.

| codjowa [o.n.] codjowêye fôme d' on viebe. C' est on programe ki dene les mwaisses codjowas des viebes. F. forme conjuguée.

Etimolodjeye : cawete -a, 2004.

• Dipus d' racsegnes sol codjowaedje.
• Dipus d' racsegnes so les codjowants infinitifs.
• Dipus d' racsegnes so les codjowoes