coirvece [f.n.]

1. sôre di ptite trimblene, e sincieus latén, Trifolium dubium. Gn a deus tchivroûs k' adschindèt les shijhes e Pré al Rogne po s' fôrer d' blanc coucou, di djaene coirvesse, di pate di tchet ou d' raigra (S. Fontaine).

2. sôre di ptite luzere, e sincieus latén, Medicago lupulina. F. lupuline, minette.

Disfondowes: cwarvèce, cwèrvèce, cwèrèvèce.

Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do flamind korenvitse (vece des frumints). Coinrece payis d' Lidje & Hôte-Årdene.