comiece [o.n.]
1. vindaedje ey atchtaedje di martchandijhes. Etot s' coplant n' on l' ôte, li comiece, l' industreye s' acrexhèt tos les djoûs (N. Defrecheux). On filozofe francès acertinéve ki, did ci cint-z ans, tos les lingaedjes di Babel åront disparexhou, a pårt l' itålyin, li seul l' lingaedje po fé del muzike, eyet l' francès, li seul lingaedje po tuzer, sinti, pinser, pezer, conter, djudjî, vey clair, comprinde eyet fé do comiece (L. Hendschel). Les di Djer s' enondèt dins l' comiece des åres et des amonucions, profitant del soûfe et do salpête prodûts el Walonreye (ratourné pa P. Sarachaga). On dit eto: handele. F. commerce, négoce. >> voyaedjeu d' comiece: comi voyaedjeu. F. représentant, délégué commercial. >> comiece å droet pris: comiece ki saye di rinde ås produjheus des pôves payis ene boune pårt di çou ki l' alouweu des ritches payis paye. F. commerce équitable.
2. botike. Avou ç' pitit comiece la, vos dobelroz vos rivnous. F. commerce, magasin.
Etimolodjeye : riwalonijhî calcaedje do F. "commerce".