consoler (codjowaedje) solåcyî. On côp, mi tchvå ki coreut on pô vite Aveut tcheyou ; dj’ m’ aveu dismetou l’ bresse. Les bråvès djins m' vinint fé ene vizite ; Ça fwait do bén cwand on vs vént consoler (A. Vermer). Loukîz a : ricfoirter, sotni. F. consoler, réconforter.

| consolaedje [o.n.] u consolåcion [f.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe « consoler ». F. consolation, soulagement. >> lot d’ consolåcion: dins ene lotreye, pitit lot po vs solyî ni n’ nén aveur wangnî on gros.

Parintêye

• riconsoler