conte 4 [o.n.]

1. (el hôte moyinådje) fonccionaire lomé pa l' impreur, li rwè po manaedjî on boket d' l' impire. Ci boket si loméve ene conteye.

2. (el basse moyinådje et co asteure) tite di nôblesse padzo l' duk.

| contesse [f.n.] feme d' on conte.

| conteye [f.n.] teroe la k' on conte a li håteu.

Omonimes:

• conte (o.n.; paskeye)
• conte (o.n.; acdicion, cårcul)
• conte (divancete; siconte)

Dipus d' racsegnes so les Conteyes