convwè [o.n.] cawêye di wagons di tchmin d' fier. Troes eures catoize ! Li convwè mousse e l' gåre di Nameur, pile a tins ! (J.P. Dumont). F. convoi. Disfondowes: convwè, convwa. Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do F. "convoi" (minme sinse), 1850.

Minme sitok etimolodjike:

• convoye
• convweyî, convweyeu