convweyî [v.c.] ([[Codjowaedje lodjî|Codjowaedje]]) 1. (mot d' colebeu) moenner (des colons) di leu colebî disk' al plaece di tape. 2. aconcwester po waeranti des djins, des tchedjes di sacwès d' valeur. F. convoyer. Disfondowes: convwèyî, convwayer Etimolodjeye: Calcaedje riwalonijhî do F. "convoyer". | convweyeu [o.n.] (mot d' colebeu) li ci ki convweye les pidjons, et lzes låtchî. Les pidjons sont voyîs evoye pa on convweyeu, et, del matinêye, li posse anonce li låtchaedje ([[J. Goffart]]). F. convoyeur. >> les convweyeus ratindèt u les convweyeus ratindèt rawårdèt: les convoyeus sont-st arivés al plaece del tape, mins i n' låtchèt nén co les colons, pask' i fwait mwais tins u ôte tchoi (l' anonce esteut fwaite å posse). Disfondowes: convwèyeu, convwayeu. | convweyaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "convweyî". F. convoyage, convoiement. Disfondowes: convwèyeu, convwayeu. Minme sitok etimolodjike: * [[Motî:convoye|convoye]] * [[Motî:convwè|convwè]]