copiner (codjowaedje) djåzer avou des soçons, di tot et d' rén. On dit eto: soçner; loukîz a : berdeler et al sinonimeyeF. causer, bavarder.

Etimolodjeye : bodje cope, cawete -iner

| copene [f.n.] cåzaedje di deus djins ki copinèt. Et pus ele court al copene, A djadjawe avou l' vijhene (O. Fabry).

| copinreye [f.n.] trope di djins ki s' rashonnèt aeurêymint, po copiner inte di zeles. F. groupe, table de conversation.

Etimolodjeye : cawete -reye, 1995.

• Dipus d' racsegnes so les copinreyes e walon.