copiner (codjowaedje) djåzer avou des soçons, di tot et d' rén. On dit eto: soçner; loukîz a : berdeler, djåspiner et al sinonimeye. F. causer, bavarder.

Etimolodjeye : bodje cope, cawete -iner

| copene [f.n.] cåzaedje di deus djins ki copinèt. Et pus ele court al copene, A djadjawe avou l' vijhene (O. Fabry). >> bate copene; u >>  taper ene copene avou: djåzer avou (des soçons). Dj' a sopé avou des sovrins, souwé avou des payizans, tapé des copenes avou des tuzeus (L. Hendschel). On bråve ome, li curé, ki tapéve voltî ene copene avou nost ome et afeye djower cénk royes avou lu (J.P. Dumont). Loukîz a : djåze, divize. F. faire un brin de causette.

| copinreye [f.n.] trope di djins ki s' rashonnèt aeurêymint, po copiner inte di zeles. Loukîz a : djåspinreye. F. groupe de conversation.

Etimolodjeye : cawete -reye, 1995.

• Dipus d' racsegnes so les copinreyes e walon.