{{Wiccionaire-motî|coplemint}}
coplemint [o.n.]
1. (croejhete) mot u fråzlete coplêye å viebe, et l' espliker.
>> coplemint direk, u: droetrin coplemint: coplemint ki respond a l' kesse "cwè ?" u "kî ?", on côp k' on-z a dit l' viebe. Cwand on touméve astok etot studiant l' istwere, Les coplemints direks ubén les analijhes, Cwand les rowes, dins nosse tiesse, ni tournént pus foirt bén, On mawyive des fayenes po-z ecråxhî l' molén ([[L. Piron]]). F. complément (d'objet) direct.
>> coplemint nén direk, u: nén droetrin coplemint: coplemint ki respond a l' kesse "a cwè ?" u "a kî ?", on côp k' on-z a dit l' viebe. F. complément (d'objet) indirect.
>> coplemint di plaece, di tins, di manire, di cåze, evnd.: coplemint ki respondèt ås kesses: wice ?, Cwand ? Kimint ? Pocwè ? F. complément circonstanciel de lieu, temps, manière, cause.
2. rawete. Dji vôreu bén on coplemint d' racsegnes.
Disfondowes: complémant, complémint, coplémint, coplèmint.
Etimolodjeye: Calcaedje riwalonijhî do F. "complément" (minme sinse), avou assaetchance di l' addjectif "coplé", et del betchete co-.
[[Categoreye:Motî]]