cortedje [o.n.] convoye di djins ki fiestèt ene sacwè. Tchanson d' heye des Minåbes di Yasche, å cmince do 20inme sieke, ki vnént dins les viyaedjes po les cortedjes (G. Havelange). Loukîz a : porcession, etermint. F. cortège, défilé.

Etimolodjeye : calcaedje riwalonijhî do F. cortège.