cossoune [f.n.] sôre di lete, ki rind on son del vwès, k' est espaitchî d' rexhe foû do gozî u del boke, et ki va fé l' atake u l' coron del sillabe. rl a: souner; rl a voyale. E walon, les cossounes sont b, d, dj, g, j, jh, v, z (doûcès cossounes) et p, t, tch, k, ch, xh, f, s/ss (deurè cossounes). Etimolodjeye: fwait a pårti d' soune, sivierba do viebe "souner", avou l' betchete co-, so ene tcherpinte calkêye sol F. "consonne" (minme sinse).

Dipus d' racsegnes so les cossounes