cougnet [o.n.] usteye di fier u d' bwès k' on stitche dins les åbes po les finde. Tot boutant li cougnet comifåt eyet bouxhî douçmint, on fwait del bén meyeute ovraedje (W. Bal). F. coin (de fer). On dit eto: cougne

Etimolodjeye: latén cuneus, rl a: coine 2.