coulot [o.n.] 1. plaece a costé do feu, el måjhone. Li londmwin, el coujhene, come ene ki n' a måy fwait k' çoula, elle arindjive tos les mets å coulot do feu, tot gruzinant si tchanson favorite (A. Lebrun). rl a: recouloter. F. coin de l'âtre. 2. boket d' on viyaedje, d' ene veye. Ele ni dmeure nén e nosse coulot. Nos avans aprin ki, di ç' tins la, gn aveut ene peclêye di ptits mestîs dins c' coulot la. (J.P. Hiernaux). rl a: coron, cwårtî, dibout, cazer. F. quartier. >> "Les biestreyes da Miyin do coulot": live da Jean-Luc Fauconnier. Disfondowes: coulot, culot, këlot. | coulêye [f.n.] coulot: a) coine do feu. >> Cwand k' i lût l' solea a Noyé, on magne les cocognes el coulêye: cwand i fwait bon å Noyé, i fwait mwais a Påke. b) boket d' on viyaedje, d' ene veye. I dmane el coulêye di la-hôt. Disfondowes: coulêye, culêye, coulèye, culée. | coulî [o.n.] pårteye do coir d' on tchvå inte les pates di drî eyet les rins. F. croupe. | coulire [f.n.] pîce do harnitchmint do tchvå, fwaite di deus cingues ki s' radjondèt, ki passe dirî et ådzeu do coulî, po li tchvå saveur rescouler èn ekipaedje. rl a: cawî. F. avaloir, reculement. Disfondowes: culîre, colîre, coulîre, coulîye, culêre; miersipepieuzmint el notûle ALW 9.93.

Les fretches mostrèt tos les bokets del coulire (poitrait saetchî pa L. Mahin).