coxhe 1 [f.n.] boket d' èn åbe ki crexhe foû do bodje et ki poite les foyes. Baxhe li tiesse po n' ti nén sboirgnî avou les bassès coxhes. E schåyant les coxhes il ont veyou li spectake (G. Lucy). Li coirbå catche li bon rmodou so ene coxhe tot al copete (G. Heusdain). F. branche. >> esse so ene måle coxhe: esse må prin. rl a: prustin. F. être dans le pétrin. >> boure di coxhe: côrin (confiteure).
Disfondowes: cohye, coche, cohe, couche, cwèje.
Etimolodjeye: latén coxa (coxhe del djambe), 1150.
| coxhete [f.n.] pitite coxhe. F. branchette.
| coxhea [o.n.] boket d' coxhe. Cwand l' flåwe solea d' avri vént djouwer al clignete I fåt vey avårla tressiner les coxheas (Andrée Flesch). Dj' a codou on coxhea d' såvadje pilé (Robert Mathieu). F. brindille.
Disfondowes: cocha, cochê, cohê, cohin, coucha.
| coxhlaedje [o.n.]
1. totes les coxhes d' èn åbe. So l' aite abandnêye, dirî les ptits manaedjes Li vî tiyoû kscheut si dhoûslé coxhlaedje (Henry Bragard). rl a: ramaye. F. ramée, branchage.
2. (mot d' éndjolisse) totes les intrêyes d' on menu a môde d' åbe. Clitchîz cial po rmonter l' coxhlaedje. F. arborescence.
Etimolodjeye: bodje "coxhea", cawete -aedje 2 (aclapêye å no).
| coxhtea [o.n.] (v.v.m.) bwès di ptits bas bouxhons. >> Li Coxhtea: no d' ene plaece di Gomzé.
Etimolodjeye: bodje "coxhete", cawete -ea.
Parintêye:
Omonimeye (minme sitok etimolodjike).
- coxhe (gros del djambe).