cråne 3 [addj.]
1. bon, bon ådla. Vola do cråne peket. Å seur, ça, c' est des crånès fiesses Et k' i n' a nén ene feyaene a lzî rprotchî (J. Dufrane). On dit eto: clapant. F. excellent, fameux. >> cråne tins: bon tins. Cråne tins, dowai, enute ? F. propice, favorable. >> cråne idêye: boune idêye. Cråne idêye, la, di xhufler des årguedinnes, tot codant ås fenès ceréjhes (A. Laloux). Franwal: ahåyant po "génial". >> - "Comint k' c' esteut leu shijhe ?" - "C' esteut cråne !": response "djonne" po dire "bén, plaijhant"; Franwal: ahåyant po: "super". On dit eto: xhiltant, zûnant.
2. grandiveus, e. Ouy po fé l' cråne, les troes cwårts di nosse pitite patreye vos pårlèt franskiyon (J.J. Dehin).
Etimolodjeye: calcaedje avou rcandjaedje di sinse di l' addjectif F. "crâne" (hardi, franc).
| cråndimint [adv.]
1. foirt bén. Li raploû a stî cråndimint adjinçné på prezidint del Ranteule. rl a: clapanmint. F. magnifiquement, superbement.
2. sins tchicter. Il î a stî cråndimint. rl a: schåynetmint, cwårêymint, platezak. F. carrément, hardiment.
3. foirt. Mins avou l' vint ki shofele cråndimint, asteure, gn a nén ddja moyén di rilver l' vwele foû d' l' aiwe (L. Mahin). F. terriblement, formidablement.
Etimolodjeye: cawete -dimint.
| crånmint [adv.] cråndimint.
Parintêye :
Omofones: