creva [o.n.] maladeye (sovint gros matchurea) k' a vnou tot d' on côp, et k' on dit, po balter, k' ele vos va fé crever. Loukîz a: mora. F. grippe, crève.
| crevåde [f.n.]
1. finte dins l' pea, a cåze del crouweur. Cwand t' as todi les mwins frexhes, t' atrapes des crevådes. Les doûcès mwins da Pålene, asteure, ele sont graevleuses, a dureurs, a crevådes (A. Laloux). Loukîz a : sbijheure. F. "gerçure, crevasse".
2. craeye dins l' tere a cåze del setchresse, dins ene rotche. Li prétins rmaçnêye les crevådes del tere (J. Mathot) Des crevådes, dijh metes hôtes, ewou çki les aiwes di Tek potchèt tot leyant pinde on bea lonxhea d' årdjint (L. Hendschel). F. crevasse, anfractuosité.
| creveure [f.n.]
1. crevåde. Les deurs iviers toirdèt les coxhes do tchinne et fé des creveures a si schoice (R. Dedoyart). F. "gerçure, crevasse".
2. craeye. I n' fåt k' ene creveure al finiesse Et l' cate del bele Agnesse, Li cour al fiese Court tchessî l' marou e cazer (E. Wiket). F. "fente".
Etimolodjeye et tcherpetaedje
- creva
- viebe "crever", cawete -a
- crevåde
- cawete -åde
- creveure
- cawete -eure