croejhe [f.n.] (v.v.m.) croes.

| croejhêye [f.n.] plaece ki deus voyes si rescontrèt. F. croisée.

| croejhea [o.n.]

1. croejhêye (di deus voyes). Å croejhea d' deus voyes, djusse el coine del pateure, gn a ene pitite tchapele e l' oneur da sint Dôna (P. Maudoux). On dit eto: croejhete.

2. croejhlaedje di deus otovoyes. F. échangeur.

| Croejhî [o.n.] moenne d' on vî ôre rilidjeus. F. Croisier. >> rowe des Croejhîs: no d' ene rowe di Lidje.

• Racsegnes so les nos d' plaeces del Walonreye avou "Croejha" et "Croejhêye"