croere (codjowaedje) [v.c.] accepter ene sacwè k' on vs dit. | croeyance [f.n.] çou k' on croet. >> doûce croeyance: sacwè k' on croet et k' c' est nén l' veur. F. superstition, histoire de bonnes femmes. >> esse di doûce croeyance: croere åjheymint tot çk' on dit. F. être crédule. | croeyince [f.n.] croeyance. Tåtene racontéve des complikêyès istweres sol veye et l' moirt, les asses et les rmédes, les croeyinces et les rlidjons (F. Nyns). | croeyåve [addj.] ki pout esse croeyou. rl a: nén croeyåve. F. crédible, croyable.