crombyî (codjowaedje) I. [v.c.] 1. rinde crawieus, aspoyî a åk di crawieus. Ele crombeye ès dos conte ene vôsseure, Ès bresse et s' baston conte el meur Tåstèt eshonne (F. Dewandelaer). F. tordre, vousser, courber. II. [v.s.c.] crawyî. Etimolodjeye: viebe fwait so l' addjectif: cron. | crombyî, crombieye [addj.] crawieus, e. Dins nos viyaedjes, i dmore des eglijhes et leus clotchîs crombyîs, mins pupont d' mayeurs (D. Heymans). Coinrece walon do Coûtchant.