cronzoxh [o.n.]
1. (mot d' acleveu) clon (bassin, cawî). Nosse vatche a ristî a gayet: elle a l' cronzoxh tot schavé (ramexhné pa M. Francard). F. os iliaque, bassin.
2. oxhea del schene. Dji t' spiyrè tes cronzoxhs. F. vertèbre.
3. coron del schene des djins. Dj' a må l' cronzoxh. On dit eto: cropion. F. coccyx.
Etimolodjeye: aplacaedje tîxhon di "clons" (å pluriyal, avou ridaedje R = L + (oxh), oxh des clons, avou rassaetchance di cron.
| cronzoxhea [o.n.] cronzoxh (oxhea del schene). Ashidans nos po rpoizer nos pôves cronzoxheas. F. vertèbre.
| cronjhî [o.n.] coron del schene des djins, et k' on sint inte les deus fesses, ådzeu. Dj' a toumé so m' cronjhî: ça fwait må, saiss, ça. F. coccyx.
Etimolodjeye: bodje "cronzoxh", (cawete -î), rispotchî.
| cronzoxhî [o.n.] biesse avou des cronzoxhs. F. vertébré.
Etimolodjeye: cawete -î, 2006.
| cronzoxhî, cronzoxheye [addj.] (po ene biesse) ki apårtént å groupe des cronzoxhîs. F. vertébré(e).
Parintêye:
- incronzoxhî (o.n.)