crope-el-coulêye u crope-coulêye [o.f.n., pl. des crope-(el-)coulêye]

1. onk (ene) ki dmeure tofer e s' måjhone. On dit eto: crope-ezès-cindes; loukîz a : retrôclé. F. casanier.

2. nawe. F. fainéant.

Etimolodjeye : viebe croper + divancete etroclêye el + coplemint d' plaece coulêye.