crotchet [o.n.] racrolé boket d' fier, po pinde u apicî ene sacwè. On dit eto: gritche], havet. F. crochet. >> viker ås crotchets d' ene sakî: s' ecråxhî di s' saeyén. | crotchicots [o.n.t.pl.] sene di pontiaedje come des ptits crotchets, k' on mete divant et après on cåzaedje. F. guillemet. Etimolodjeye: bodje crotche, cawete -icot, 1995.

Parintêye

• cro
• crotche
• acrotchî