croufier [o.n.] sôre di metå, foirt estocaesse, et k' a l' air di fier ki sereut todi [[Motî:crou 1|crou]]. On dit eto: [[Motî:sicroufier|sicroufier]]. F. bronze. >> on vizaedje di crou fier:on deur vizaedje, ki n' mostere nole pitié. F. visage impassible. Etimolodjeye [[aplacaedje tîxhon]] addjectif ([[Motî:crou 1|crou]]) et no ([[Motî:fier|fier]]) ---- * [[croufier|Dipus d' racsegnes sol croufier]]