crouwåder (codjowaedje) [v.s.c.]

1. råyî ås crouwås. On dit eto: discrouwåder; loukîz a : såcler. F. désherber, enlever les mauvaises herbes.

2. aler al fôrêye (soyî, siyî, fåtchî a l' yebe po les robetes, les gades, evnd.). Prindoz ene seye po crouwåder. Ç' a stî å moumint k' les comeres alént crouwåder å bos po lîter leus biesses (A. Balle). Dj' a crouwådé sol hourêye, et dji va fener l' yebe (F. Deprêtre et N. Nopère). F. couper de l'herbe, faucher.