croxhî (codjowaedje) [v.c.]
1. coixhî et broyî avou ses gros dints, et k' ça s' ôt bén. A plins dints, i croxhèt les pemes k' il ont si bon do fé brôtchî (L. Loiseau). Loukîz a : groujhî, crostyî. F. croquer. >> on dene des djaeyes a croxhî azès cis ki n' ont pupont d' dints: dijhêye cwand ene sakî a ene sacwè ki n' s' endè sait siervi, dabôrd k' èn ôte el vôrent bén aveur mins n' el sait atchter.
2. fé on brut come s' on coixhive ene sacwè avou ses dints. A tchaeke pas, li ptite pelake di nive croxhe et djemtêye, elle est todi presse a s' toirtchî s' pî, a tchaire a djnos, cobén (A. Laloux). F. craquer.
3. (pus lådjmint) casser (on mimbe). F. casser, briser, fracturer.
4. (imådjreçmint) croxhî on lingaedje: el cåzer comifåt, avou l' accint do payis. C' est co des cis ki croxhèt l' walon. F. parler couramment.
| croxhî, croxheye [addj., purade padvant) broyî. Il esteut la, retrôclé dins ene pitite coine del såle d' atinte, ascropou al tere, ene djambe riployeye k' i s' racrapotéve dissu, et l' ôte sitindowe, croxheye å mitan do moustea, tote plinne di sonk. (L. Mahin). F. brisé, cassé >> croxhî cour: onk k' a stî evoye å diåle pa s' kimere. F. cœur brisé.
| croxhon [o.n.] dibout d' on pwin. Mi croxhon d' pwin î a tchamossî (L. Mahin). On dit eto: tontea.
| croxhant, croxhante [addj., purade padvant]
1. ki croxhe cwand on hagne divins. Mazete est on fén betch; elle è magne minme li pea: n' est çu nén li meyeu d' tot cwand elle est bén croxhante ? (L. Chastelet). Come tos les dimegnes å matén, li pîplete do bildigne lyi aveut metou so s' soû on saetchea d' croxhantès mitches (R. Dambly). F. croquant.
2. (imådjreçmint) si bon k' on croxhreut dvins. I djåze on croxhant walon. F. bon, beau à croquer.
Mots d' aplacaedje :
Minme sourdant etimolodjike :