dåne [addj., purade padvant]

1. ki s' tiesse lyi toûne on moumint, a cåse d' on côp, d' on ptit må, d' esse so ene hôteur, d' aveur ene miete boevou dtrop. Il est tot dåne. Ci côp cial vos estoz a l' aschate del gofe; vos fåt rescouler; mins li movmint d' l' aiwe vos rind todi pus dåne (L. Mahin). F. étourdi, légèrement ivre.

2. ki n' sait pus trop wice k' il est, ene miete pierdou. F. troublé, ahuri.

3. asblawi d' ene foite loumire. F. ébloui.

Etimolodjeye : erî-rfwait bodje tîxhon tîxhon "darn- "

Mots-parints:

• dårner
• dårnea
• dårnale
• dårnisse
• dårniyî, dårniyon
• sidåne
• sidårni
• sidårniyî, sdårniyon