dårner (codjowaedje)

I. [v.s.c.]

1. aveur li tiesse ki toûne. Pa des côps, la, docteur, dji so assîte e fåtûle et dji dåne (ramexhné pa L. Mahin).

2. esse presse a påmer. Avou l' fwin et l' froed, i cmincive a dåner (G. Lucy).

II. [v.c.]

1. maker, assoumer. F. assomer. >> les Dårnés: sipotaedje des djins d' Pouphan.

2. fé tourner l' tiesse (a ene sakî), tot tournant. F. étourdir, donner le vertige.

Etimolodjeye : erî-rfwait bodje tîxhon tîxhon "darn- "

| dåne [addj., purade padvant]

1. ki s' tiesse lyi toûne on moumint, a cåse d' on côp, d' on ptit må, d' esse so ene hôteur, d' aveur ene miete boevou dtrop. Il est tot dåne. Ci côp cial vos estoz a l' aschate del gofe ; vos fåt rescouler ; mins li movmint d' l' aiwe vos rind todi pus dåne (L. Mahin). F. étourdi, légèrement ivre.

2. ki n' sait pus trop wice k' il est, ene miete pierdou. F. troublé, ahuri.

3. asblawi d' ene foite loumire. F. ébloui.

Etimolodjeye : sivierba.

| dårnea [o.n.] moumint k' on-z a l' tiesse ki toûne. Loukîz a : lourdea, dårniyon, sidårniyon; Loukîz a : tournisse. F. étourdissement, vertige, tournis.

Etimolodjeye : cawete -ea

| dårneu, dårneuse u dånresse [o.f.n.] li ci (cene) ki toûne si tant ki vos fwait divni dåne. >> Li Dårneuse: (la-minme: Lu Dauneuse no d' ene plaece di Sint-Houbert.

Mots-parints :

• dårnisse
• dårniyî, dårniyon
• sidåne
• sidårni
• sidårniyî, sdårniyon

• Dipus d' racsegnes so les dårneas